TITLE: urban scene
COMPETITION: Architectural competition for the redesign of Pyrrou Square
Entry
CLIENT: Municipality of Ioanniton
LOCATION: Ioannina, Greece
SURFACE: 6.000m2
YEAR: 2017
FIRM: topio7
DESIGN TEAM:
AUTHORS:
topio7: Katerina Andritsou – Panita Karamanea – Thanasis Polyzoidis (architects/landscape architects)
COLLABORATORS:
Evanthia Beristianou, Architect
DESCRIPTION
Pyrrous Square despite the fact that is a central square with sufficient size, amplitude and perspectives to the horizon and the lake, it is ruled by fragmentation, by deficiency of a collective coherent public space.
Main objectives of the project are:
• The creation of a coherent urban outdoor space that will be the central point of reference for the city plenty of symbolic elements related to the local character of Ioannina and Epirus.
• The creation of a contemporary urban square with aesthetically upgraded environment by means of ecological and bioclimatic design, plant enrichment and provision of variety of characters
• The highlighting of the social dimension of the project as public space that will contribute to improving the quality of life of the local community and will also become suprlocal pole of attraction
The central idea of the project derives from the necessity to organize a central urban clearing – a flexible background, a tabula rasa, an expanded urban scene for city affairs where freedom of choices will be provided.
The lake’s landscape as a dominant feature of the city of Ioannina and a central theme of the square is a source of inspiration and a key reference point. The wrinkles on its surface and its unity and amplitude as a natural element give birth to the idea of the creation a coherent urban carpet, a single longitudinal striped surface local marble. The longitudinal striped rhythm and grid is imposed to the whole concept of the square redesign from the paving to the architectural elements.
The square constitutes a balcony, a great viewpoint to the lake and the mountains of Epirus, summarizing in the most direct way the quintessence of the identity of the natural landscape of Ioannina. All elements of the project argue that this visibility is heightened. The site redesign functions as an urban binocular in the natural beauty of the area and, in conjunction with the major public buildings surrounding the urban fabric, constitutes a hybrid of urbanity and nature.
ΤΙΤΛΟΣ: αστικ;ή σκηνή
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: Αρχιτεκτονικός διαγωνισμός Προσχεδίων για την Ανάπλαση Πλατείας Πύρρου
ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: Δήμος Ιωαννιτών
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Ιωάννινα
ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ: 6στρ
ΕΤΟΣ: 2017
ΟΜΑΔΑ ΜΕΛΕΤΗΣ:
ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ:
topio7: Κατερίνα Ανδρίτσου – Πανίτα Καραμανέα – Θανάσης Πολυζωίδης
αρχιτέκτονες- αρχιτέκτονες τοπίου
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ:
Ευανθία Μπεριστιανού
Αρχιτέκτων Μηχανικός ΕΜΠ
ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η πλατεία Πύρρου είναι κεντρική πλατεία της πόλης και ενώ διαθέτει επαρκές μέγεθος, ευρύτητα και δυνατότητα ενατένισης του ορίζοντα και της λίμνης, διέπεται από αποσπασματικότητα, με επιμέρους αμήχανους χώρους που δεν ευνοούν τη συλλογικότητα, την απρόσκοπτη κίνηση και στάση.
Βασικοί στόχοι της πρότασης είναι:
• να δοθεί στην πόλη ένας αστικός υπαίθριος χώρος που θα αποτελεί το κεντρικό σημείο αναφοράς με συμβολικά στοιχεία του τοπικού χαρακτήρα των Ιωαννίνων και της Ηπείρου.
• Να δημιουργηθεί μια αστική πλατεία που με ήπιους οικολογικούς χειρισμούς και βιοκλιματικό χαρακτήρα, εμπλουτισμό φυτεύσεων και ποικιλία χαρακτήρων θα παρέχει ένα αισθητικά βελτιωμένο περιβάλλον.
• Να τονιστεί η κοινωνική διάσταση του έργου ως υπαίθριου χώρου της πόλης που θα συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής της τοπικής κοινωνίας και θα αποτελέσει και πόλο υπερτοπικής έλξης
Η κεντρική ιδέα της πρότασης απορρέει από την ανάγκη οργάνωσης ενός κεντρικού αστικού κενού χώρου όπου θα παρέχεται η δυνατότητα ελευθερίας επιλογών, ένα ευέλικτο υπόβαθρο, μια tabula rasa, μια διευρυμένη αστική σκηνή για τα δρώμενα της πόλης. Η οριζοντιότητα του τοπίου της λίμνης, κυρίαρχο χαρακτηριστικό των Ιωαννίνων και κεντρικό θέμα θέασης της πλατείας, αποτελεί πηγή έμπνευσης και βασικό εφαλτήριο αναφοράς. Οι ρυτιδώσεις της επιφάνειάς της και η ενότητά της ως φυσικό στοιχείο, δίνουν την ιδέα μιας ενιαίας, διαμήκους, ριγωτής δαπεδόστρωσης από αδρό τοπικό μάρμαρο. H ιδέα της γραμμικότητας διέπει το σύνολο του σχεδιασμού, από τις δαπεδοστρώσεις ως τα αρχιτεκτονικά στοιχεία της πλατείας.
Η πλατεία αποτελεί ένα μπαλκόνι ενατένισης της λίμνης και των βουνών της Ηπείρου, συνοψίζοντας με τον πιο άμεσο τρόπο την πεμπτουσία της ταυτότητας του φυσικού τοπίου των Ιωαννίνων. Όλα τα στοιχεία της πρότασης συνηγορούν ώστε να επιταθεί αυτή η ορατότητα. Ο επανασχεδιασμός της πλατείας λειτουργεί σαν ένα αστικό κιάλι στη φυσική ομορφιά της περιοχής και αποτελεί σε συνδυασμό με τα σημαντικά περιβάλλοντα δημόσια κτίρια του αστικού ιστού, ένα υβρίδιο αστικότητας και αναφοράς στη φύση.
